Memorias das Memorias dun Neno Labrego

Que ledicia de representación! Tenra, evocadora, engaiolante, emotiva. Cándido tróuxonos a Balbino, a Lelo, a Pachín e a tantos outros! E sentimos o que eles sentiran, e revivimos as nosas propias vidas e memorias.
Déixovos con algunhas pequenas memorias:
"Balbino, un rapaz de aldea, un ninguén."
"Érgome con noite pecha, ás dúas ou tres da mañá, para ir co gando, restrebar ou xuntar monllos."
"Os rapaces somos tristes"
"Mellor ser pobre de todo que pobre, porque así non aturas o amo."
"... o indiano faría mellor dando eses cartos para o pobre ou mercar libros, pero ao Xudiío ninguén lle da creto"
"Pensar é pecado, tamén ter ideas ou andar pola propia conta á procura da verdade."
E a vós que vos pareceu?

Nós somos Balbino

Ola a todos. Saúdos do Club de Lectura de PDC,que este curso aínda non deramos sinais de vida. Pero estivemos lendo, coma todos vós as Memorias dun neno labrego. A verdade é que como o lemos todos xuntos na clase pouco a pouco fómonos enganchando e estabamos desexando que chegase o momento de ler para atoparnos de novo coas cousas de Balbino.

Cando rematamos falamos moito do libro e cada un de nós colléralle cariño a un personaxe distinto, polo que decidimos lembralos neste vídeo que vos deixamos. Non nos quedou gran cousa pero ... que ben o pasamos a idealo e facelo. Que vos guste!